UNIEWAŻNIENIE KREDYTÓW DENOMINOWANYCH

Tak zwane kredyty walutowe podzielić można na dwie główne kategorie: kredyty denominowane (kwota kredytu określona została w umowie walucie obcej) i kredyty indeksowane (kwota zadłużenia w umowie kredytowej wyrażona w złotych polskich). Dla kredytobiorcy zaciągającego wieloletnie zobowiązanie w banku, ta dystynkcja miała małe praktyczne znaczenie. Obecnie jednak, gdy kredytobiorcy coraz liczniej dochodzą w sądzie odfrankowienia bądź unieważnienia swojego kredytu ta różnica nabiera znaczenia.

Dlaczego jest to istotne? Otóż ta z pozoru niewielka różnica w charakterze dwóch rodzajów kredytów wpływa na możliwości obu grup kredytobiorców, co środków prawnych jakimi mogą zmierzać w celu wyeliminowania wadliwych klauzul indeksacyjnych z treści umowy. O ile głównymi roszczeniami z jakimi mogą występować posiadacze kredytów indeksowanych, jest roszczenie tzw. odfrankowienia pseudowalutowego kredytu, o tyle w przypadku posiadaczy kredytów denominowanych trudniej jest wykazać konieczność odrankowienia. W przypadku kredytów denominowanych wartość zadłużenia wprost została wskazana w walucie obcej w treści umowy kredytu hipotecznego. Czy to oznacza, że posiadacze kredytów denominowanych są bezbronni w starciu z bankami, które posługiwały się wadliwymi klauzulami indeksacyjnymi? Nic z tych rzeczy.

Frankowicze posiadający kredyty w walutach obcych mogą skutecznie ubiegać się w szczególności o unieważnienie swoich kredytów, a także o ustalenie, że w ogóle nie doszło do skutecznego zawarcia umów kredytu hipotecznego, wobec braku konsensu stron co postanowień treści łączącej strony umowy.

Kredyty denominowane nieważne

Zasadność roszczeń frankowiczów posiadających kredyty denominowane potwierdza orzecznictwo sądowe. W prawomocnym wyroku z dnia 17 stycznia 2018 r., sygn. akt: I ACa 647/17, Sąd Apelacyjny w Białymstoku wydanym przeciwko Bankowie PKO S.A., jako następcy prawnemu Banku BPH S.A. uznał, że: „umowa między stronami była umową kredytu walutowego, nie spełnia ona wymogów umowy kredytu bankowego zdefiniowanej w art. 69 Prawa bankowego, bowiem bank nie oddał do dyspozycji kredytobiorcy wskazanej w umowie kwoty 25.000 franków szwajcarskich lecz kwotę w złotych polskich. Z uwagi na charakter art. 69 prawa bankowego jako przepisu bezwzględnie obowiązującego, w takiej sytuacji umowa kredytu jest nieważna już z tylko z wyżej wskazanej przyczyny.”

Do podobnych wniosków doszedł również Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie w wyroku z dnia 2 grudnia 2016 r., sygn. akt: III C 75/16. Pozwanym również był Bank PKO S.A. W przywołanym judykacie, Sąd uznał, że klauzula indeksacyjna jest ukształtowana w sposób na tyle jednostronny – korzystny wyłącznie dla banku, że powoduje to jej nieważność. To zaś w konsekwencji powoduje nieważność całej umowy.

Podsumowanie

Coraz więcej wyroków sądów unieważniających również kredyty denominowane daje realną szansę na unieważnienie wadliwych umów kredytów, również w odniesieniu do kredytu denominowanych. Pozwy frankowiczów mających kredyty denominowane coraz częściej wywierają skutek w postaci wyroku stwierdzającego unieważnienie kredytu we frankach.