Umowa kredytu Banku Millenium nieważna
W poprzednim wpisie pisałem, że znaczne ułatwienie i pomoc dla frankowiczów stanowi pismo Prezes Sądu Okręgowego w Warszawie z 16 stycznia 2018 r., dzięki któremu opinii publicznej ujawniano szereg korzystnych wyroków tegoż Sądu dla kredytobiorców, których motywy i ustalenia mogą mieć istotne znaczenie dla oceny poszczególnych elementów stanu faktycznego i prawnego w sprawach frankowych.
Takim orzeczeniem jest niewątpliwie wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 maja 2018 r., sygn. akt: III C 299/15 wydany przez SSO Agnieszkę Rafałko w sprawie przeciwko Bankowi Millenium. W przywołanym judykacie, Sąd stwierdził, że Umowa kredytu Banku Millenium jest nieważna, słusznie odwołując się do regulacji prawa unijnego. Sąd powołując się na brzmienie art. 6 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG trafnie zauważył, że po wyeliminowaniu wadliwego postanowienia umownego określającego indeksację kredytu, w polskim porządku prawnym brak jest regulacji pozwalającej na zastąpienie usuniętego postanowienia umownego jakimkolwiek innym: „Konsekwencją tego jest niemożność ustalenia kursu CHF, wg którego miała być wyliczona wysokość zobowiązania Powódki oraz wysokość poszczególnych rat. To zaś czyni niemożliwym wykonanie umowy, co z kolei nakazuje stwierdzić, że umowa jest nieważna.”
Dla praktyki orzeczniczej, szczególnie cenne okazują się rozważania sądu, dotyczące skutków stwierdzenia nieważności umowy kredytu hipotecznego łączącej bank z kredytobiorcą: „kończąc rozważania należy zwrócić uwagę na skutki stwierdzenia przez Sąd nieważności umowy, które nie były dotychczas, jak się wydaje, dostatecznie eksponowane przez stronę powodową. Sprowadzają się one do obowiązku wzajemnego zwrotu, rozliczenia tego co strony świadczyły sobie nawzajem w wykonaniu nieważnej umowy. (…) W zależności od stanu realizacji umowy, która została uznana przez sąd za nieważną, bilans owego rozliczenia, przy wykorzystaniu mechanizmów prawem przewidzianych, choćby instytucji potrącenia, może prowadzić ostatecznie do tego, że to Powódka będzie musiała dokonać zapłaty na rzecz Banku stosowanych kwot”.
Co to oznacza w praktyce? Otóż jeżeli do momentu stwierdzenia nieważności umowy kredytu hipotecznego kredytobiorca zapłacił mniej niż wynosi kwota udzielonego kredytu, będzie miał on obowiązek rozliczenia się z udzielonej kwoty kredytu. Z kolei gdy w dacie stwierdzenia nieważności umowy kredytu to bank pobrał więcej, niżli świadczył udzielając kredytu, to na banku będzie ciążył obowiązek zwrotu nadpłaconych świadczeń na rzecz kredytobiorcy. Taka sytuacja miała także miejsce w omawianej sprawie, stąd Sąd zasądził od Millenium banku na rzecz kredytobiorcy żądane kwoty.